آيه ١٨ از سوره الحج يكى ازين دست آيه هاست.
در ابتداى اين آيه الله از كلمه شرطى -أَلَم- به معناى مگر و پس از آن از فعل -تَرَ- به معنى ديدن براى دوم شخص مخاطب استفاده كرده، كه ترجمه فارسى اين جمله ميشود، مگر نديدهاى؟ برداشت ازين آيه اين هست كه اتفاقى قطع به يقين و قابل رؤيت افتاده و اكنون با توجه به قطع يقين بودن آن اتفاق، از محمد ميپرسد، مگر آن اتفاق را نديدهاى؟
حال متن عربى آيه ١٨ سوره حج و ترجمه چند تن از مترجمين مشهور قرآن را در زير آن مىآوريم تا خودتان به عمق فاجعه پىببريد.
متن عربى آيه: أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يَسْجُدُ لَهُ مَنْ فِي السَّمَاوَاتِ وَمَنْ فِي الْأَرْضِ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ وَالنُّجُومُ وَالْجِبَالُ وَالشَّجَرُ وَالدَّوَابُّ وَكَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ وَكَثِيرٌ حَقَّ عَلَيْهِ الْعَذَابُ وَمَنْ يُهِنِ اللَّهُ فَمَا لَهُ مِنْ مُكْرِمٍ إِنَّ اللَّهَ يَفْعَلُ مَا يَشَاءُ ﴿۱۸﴾
١) انصاریان: آیا ندانستهای که هر که در آسمان ها و هر که در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوه ها و درختان و جنبندگان و بسیاری از مردم برای او سجده میکنند؟ و بر بسیاری [که از سجده امتناع دارند] عذاب، لازم و مقرّر شده است. و کسی را که خدا خوار کند، گرامی دارندهای برای او نیست؛ به یقین خدا هر چه را بخواهد انجام میدهد.
٢) خرمشاهی: آيا نينديشيدهاى كه هر كه در آسمانها و زمين است و خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جانوران و بسيارى از مردم، بر خداوند سجده مىبرند، و بسيارى هم هستند كه عذاب بر آنان محقق شده است، و هركس كه خداوند خوارش بدارد، گرامى دارندهاى ندارد، كه خداوند هرچه خواهد همان تواند كرد
٣) فولادوند: آيا ندانستى كه خداست كه هر كس در آسمانها و هر كس در زمين است و خورشيد و ماه و [تمام] ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان و بسيارى از مردم براى او سجده مىكنند و بسيارىاند كه عذاب بر آنان واجب شده است و هر كه را خدا خوار كند او را گرامى دارندهاى نيست چرا كه خدا هر چه بخواهد انجام مىدهد
٤) الهى قمشهای: آیا (ای هوشمند به چشم بصیرت) مشاهده نکردی که هر که در آسمانها و هر که در زمین است و خورشید و ماه و ستارگان و کوهها و درختان و جنبندگان و بسیاری از آدمیان همه (با کمال شوق) به سجده خدا (و اطاعت او) مشغولند و بسیاری از مردم هم (در اثر کفر و عصیان) مستوجب عذاب حق شدند؟ و هر که را خدا خوار و ذلیل گرداند دیگر کسی او را عزیز و گرامی نتواند کرد که البته خدا هر چه مشیّت کاملهاش تعلق گیرد خواهد کرد.
٥) مکارم شیرازی: آيا نديدى كه سجده مىكنند براى خدا تمام كسانى كه در آسمانها و زمين هستند و همچنين خورشيد و ماه و ستارگان و كوهها و درختان و جنبندگان، و بسياری از مردم، اما بسياری ابا دارند و فرمان عذاب در باره آنها حتمى است، و هر كسى را خدا خوار كند كسى او را گرامى نخواهد داشت، خداوند هر كار را بخواهد (و صلاح بداند) انجام مىدهد.
در ترجمههاى ١ تا ٣ فعل ديدن را عمداً تحريف كرده و به جاى آن از ترجمه ندانستن و نينديشيدن استفاده كردهاند كه در واقع اشتباه سراينده قرآن را رفع و رجوع كنند و تنها در ترجمه مكارم و قمشهاى ترجمه فعل -تَرَ- را ديدن، ترجمه كردهاند.
جدا از اينكه اين مترجمين تلاش بيهودهاى براى واقعى و عقلانى جلوه ادعاى آيه كردهاند و البته موفق هم نبودهاند، فاجعه اصلى ادعاى آيه است كه با قطع يقين میپرسد: مگر نديدهاى كه خورشيد و ستارگان و كوه ها و درختان و و .. بر الله سجده میكنند؟؟؟
لطفا يك بار ديگر ترجمه آيه را بخوانيد!!!
به نظر شما يك انسان عاقل و خردمند مىتواند اعتقاد داشته باشد كه اين ياوه سراييها كلام خداست؟؟؟
البته اين امكان هم وجود دارد، محمد كه میتوانسته با الاغ بالدار به بالاى هفت آسمان برود، حتم يقين سجده كردن خورشيد و ستارگان را هم ديده باشد ……