پيامبر اسلام، گذار از بت پرستى سنتى به بت پرستى اسلامى

Print Friendly, PDF & Email

مطمئنا همه شما با جمله اى كه به آن صلوات ميگويند آشنا هستيد. اما نكته جالب اين است كه نوعيت اين صلوات در بين دو مذهب بزرگ اسلامى يعنى اهل سنت و تشيع با هم تفاوت دارد.آنچه مسلمین هر دو مذهب بر روى آن اتفاق نظر دارند، ادای صلوات بر محمد بعد از شنیدن نام پیامبر اسلام است.
اما نوع اين صلوات ها و كلمات مورد استفاده در آنها میان دو فرقه متفاوت است و هر کدام به نوبه خود صلوات های مختلفی را می فرستند.اهل سنت عقيده دارند كه پس از شنیدن نام محمد بايد گفت: “اللهم صلي و سلم على سيدنا محمد و على آله وصحبه”
اما پيروان مذهب تشیع پس از شنیدن نام محمد و رهبران سیاسی خود و امام زمان و برای برهم زدن یک مجلس یا ابتدا و یاپایان یک کار صلوات را چنين ادا ميكنند: “اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَّآلِ مُحَمَّدٍ وَّعَجِّلْ فَرَجَهُمْ وَالْعَنْ أَعْدَائَهُمْ اَجْمَعِيْن”
ما در اين مقاله به تفاوت های این دو نوع صلوات در فرق مختلف اسلامى کاری نداشته بلکه میخواهيم به اصل این عبارت که، اين عبرات چيست و چرا و چگونه و با چه هدفى وارد اعتقاد مسلمانان شده و به عنوان يك شعار به كار بسته ميشود، بپردازيم.
مسلمانان با افتخار و اخلاص در شرایط و مکان های مختلف این عبارات را با صداى بلند فرياد ميزنند غافل از معنی و مفهوم حقيقى اين عبارات كه در واقع كليد ورود به دنياى بت پرستى نوينى است كه محمد و اعوان و انصارش مبلغ آن بوده اند.
آن قدر این امر روتین و عادی هست که گاها در حین سخنرانی ها یا موعظه ها بعد از بردن نام محمد بخاطر اجبار در صلوات، اصوات نامفهومی مثل سل لل و سلم یا خلاصه صل الله علیه را می گویند. این همه بخاطر اجبار در فرياد زدن اين شعار است كه ما سعى داريم رموز آنرا در اين مقاله بشكافيم. اما براستى معنی و مفهوم و ماهیت واقعی این عبارات شعارگونه چیست؟
قبل از هر چيز سرى به كتاب دينى مسلمانان انداخته و دستور و اجبار صلوات بر محمد را در آن جستجو ميكنيم.
با استناد به آیه ٥٦ سوره احزاب: إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا ﴿۵۶﴾
ترجمه: خدا و فرشتگانش بر پيامبر درود مى‏ فرستند اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد بر او درود فرستيد و به فرمانش بخوبى گردن نهيد
همانطور كه متوجه شديد، صلوات بر محمد بر تمامى مسلمانان فرض شده است.
قرطبی يكى بزرگترين مفسرين اوليه قرآن در كتاب تفسیر خود می نويسد: أَمَرَ اللَّهُ تَعَالَى عِبَادَهُ بِالصَّلَاةِ عَلَى نَبِيِّهِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ دُونَ أَنْبِيَائِهِ تَشْرِيفًا لَهُ، وَلَا خِلَافَ فِي أَنَّ الصَّلَاةَ عَلَيْهِ فَرْضٌ فِي الْعُمُرِ مَرَّةً، وَفِي كُلِّ حِينٍ مِنَ الْوَاجِبَاتِ وُجُوبَ السُّنَنِ الْمُؤَكَّدَةِ الَّتِي لَا يَسَعُ تَرْكُهَا وَلَا يَغْفُلُهَا إِلَّا مَنْ لَا خَيْرَ فِيهِ. الزَّمَخْشَرِيُّ: فَإِنْ قُلْتَ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَاجِبَةٌ أَمْ مَنْدُوبٌ إِلَيْهَا؟ قُلْتُ: بَلْ وَاجِبَةٌ. وَقَدِ اخْتَلَفُوا فِي حَالِ وُجُوبِهَا، فَمِنْهُمْ مَنْ أَوْجَبَهَا كُلَّمَا جَرَى ذِكْرُهُ. وَفِي الْحَدِيثِ: (مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ فدخل النار فأبعده الله).
منبع: تفسير القرطبي نویسنده : القرطبي، شمس الدين جلد : ١٤ صفحات ٢٣٢ و ٢٣٣
قرطبى در تفسير اين آيه ميگويد:
١) صلوات بر محمد تنها هست و نه بر همه انبیاء
٢) فرستادن صلوات در طول عمر هر مسلمان یک بار فرض است
٣) زمخشری گفته صلوات فرستادن امری واجب است و نه مستحب
٤) کسی که اسم محمد را بشنود و صلوات نفرستد در آتش می رود و از رحمت خداوند دور می گردد.
با استناد به اين آيه و تفسير مفسرين بزرگ اسلام؛ این موضوع نشان از اهمیت صلوات و تکریم محمد پیامبر اسلام ميباشد که یک مسلمان موظف ميشود بصورت زبانی این تکریم را به جا بياورد و با كمى دقت بيشتر ميبينيم كه خود الله نيز درگیر این موضوع ميباشد و در صلوات فرستادن بر محمد در كنار پيروان اسلام و مسلمانان قرار ميگيرد.
تا اينجا به اثبات وجوب و اهميت صلوات فرستادن به محمد توسط الله و مسلمانان پى برديم، اما در ادامه موضوع ازين هم كه هست جالبتر شده و دقيقا به نقطه اى ميرسد كه هدف ما از اين مقاله و بازگشائى رمز بت پرستى نوين اسلامى و اثبات آن ميباشد.
▪️ عقوبت کسی که بر محمد صلوات نفرستد در حدیثی آمده است: – حَدَّثَنَاهُ أَبُو بَكْرِ بْنُ إِسْحَاقَ الْفَقِيهُ، أَنْبَأَ أَبُو الْمُثَنَّى، ثنا مُسَدَّدٌ، ثنا بِشْرُ بْنُ الْمُفَضَّلِ، ثنا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ إِسْحَاقَ، عَنْ سَعِيدٍ الْمَقْبُرِيِّ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «رَغِمَ أَنْفُ رَجُلٍ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ».
منابع:
١) تفسير البغوي – ط دار طيبة نویسنده : البغوي، أبو محمد جلد : ٥ صفحه : ٨٧
۲) صحيح ابن حبان – محققا نویسنده : ابن حبان جلد : ٣ صفحه : ١٨٩
٣) صحيح الجامع الصغير وزيادته نویسنده : الألباني، ناصر الدين جلد : ١ صفحه : ٦٥٩
ترجمه: ابوهریره می گوید پیامبر گفت: بینی کسی بر خاک مالیده شود که نام من نزدش بیاید و بر من صلوات نفرستد.
در اينجا ميبينيد كه تمامى شعارهایی که محمد داده بود و خود را بشری مانند باقى انسانها معرفى كرده و ادعاى هدايت مردم به یکتاپرستی و عدم پرستش بتها، همه و همه در همان حد شعار و تبليغ بوده است و نه يك حقيقت!
بلكه با تحقيق دقيق در گزازشات تاريخى و بررسى اين روايات ميبينيم كه وى چگونه برای خود، نزديكان و زنانش مقام هایی ایجاد کرده و چنانچه در ابتداى اين مقاله گفتیم، محمد در واقع بت ها را از زندگى و اعتقادات اعراب به كنارى زد و در مقابل خود و اقوام و يارانش را به بتهاى واجد پرستش جديد تبديل نمود بطوريه پس از گذشت ١٤٩٩ سال هنوز تمامى ملل اسلامى خصوصا ما ایرانیان قبور کبیر و صغیر محمد را می پرستیم و در واقع بتهايى شده اند كه حلقه اتصال به خدا و شايد به جرأت بتوان گفت؛ جانشين خدا در استجابت دعاها هستند.
اين بت پرستی نوین که از آن نام برديم در همین صلوات نیز ادامه دارد. بنا بر ادعاى روحانيون مسلمان، خداشناسی بدون بت محمد و آل محمد ذره ای ارزش ندارد. ميتوان به اختصار گفت كه خاکساری و نوکری را خداوند بر همه جهانیان فرض کرده و همان خداوند بدون محمد و آل محمد، به تنهائى فاقد ارزش و مقامی است.
مسلمانان می گویند صلوات دعا است ما هم می پذیریم اما چطور باید اجبارا برای کسی دعا کنیم و مانند سربازان تا ارشد خود را ببینیم بجای دست و پا زدن سریع بر زبان دعا کنیم. مگر دعا کردن در حق کسی به زور و تهدید به جهنم، میسر است؟
در حدیثى بسيار جالب از كتاب سنن ابن ماجه در مورد كسى که صلوات بر محمد را فراموش کند نوشته شده است كه؛
٩٠٨ – حَدَّثَنَا جُبَارَةُ بْنُ الْمُغَلِّسِ قَالَ: حَدَّثَنَا حَمَّادُ بْنُ زَيْدٍ، عَنْ عَمْرِو بْنِ دِينَارٍ، عَنْ جَابِرِ بْنِ زَيْدٍ، عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «مَنْ نَسِيَ الصَّلَاةَ عَلَيَّ، خَطِئَ طَرِيقَ الْجَنَّةِ»
منبع: سنن ابن ماجه نویسنده : ابن ماجه جلد : ١ صفحه : ٢٩٤
ترجمه: ابن عباس می گوید رسول اسلام گفت: کسی که صلوات بر من را فراموش کند در پیدا کردن راه بهشت خطا می کند.
مذمت کسی که بر محمد صلوات نفرستد:
٢٠١٥ – أَخْبَرَنَا جَعْفَرُ بْنُ هَارُونَ النَّحْوِيُّ، بِبَغْدَادَ، ثنا إِسْحَاقُ بْنُ صَدَقَةَ بْنِ صُبَيْحٍ، ثنا خَالِدُ بْنُ مَخْلَدٍ الْقَطَوَانِيُّ، ثنا سُلَيْمَانُ بْنُ بِلَالٍ، ثنا عُمَارَةُ بْنُ غَزِيَّةَ، قَالَ: سَمِعْتُ عَبْدَ اللَّهِ بْنَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ، يُحَدِّثُ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ جَدِّهِ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ الْبَخِيلَ مَنْ ذُكِرْتُ عِنْدَهُ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَيَّ» .
«هَذَا حَدِيثٌ صَحِيحُ الْإِسْنَادِ، وَلَمْ يُخَرِّجَاهُ» . وَلَهُ شَاهِدٌ عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ
منبع: المستدرك على الصحيحين نویسنده : الحاكم، أبو عبد الله جلد : ١ صفحه : ٧٣٤
ترجمه: پيامبر اسلام می گوید: همانا بخیل است کسی که نام من جلویش برده شود و بر من صلوات نفرستد.
همچنین نماز بدون صلوات نمازی باطل است و اگر در کنار نام خداوند و صلاة برای خداوند نام محمد نباشد این نماز فاقد ارزش است. و اين نيز دلیلی دیگر بر رد مدعای اسلام دال بر توحیدی بودن دين اسلام است.
طبق اين مدعا ذکر وحدانیت خدا و عبادت و نماز برای خدا بدون جاری شدن نام محمد بر خدا ارزشی ندارد.
قرطبی از مفسرين اوليه و نامدار اسلام این امر را از قول مذاهب اسلامی به وضوح بیان می دارد که چگونه نمازی كه ذکر صلوات بر محمد در آن نباشد به ابطال می انجامد.
قَالَ ابْنُ الْمُنْذِرِ: يُسْتَحَبُّ أَلَّا يُصَلِّيَ أَحَدٌ صَلَاةً إِلَّا صَلَّى فِيهَا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَإِنْ ترك ذلك تارك فصلاته مجزية في مذاهب مَالِكٍ وَأَهْلِ الْمَدِينَةِ وَسُفْيَانَ الثَّوْرِيِّ وَأَهْلِ الْكُوفَةِ مِنْ أَصْحَابِ الرَّأْيِ وَغَيْرِهِمْ. وَهُوَ قَوْلُ جُلِّ أَهْلِ الْعِلْمِ. وَحُكِيَ عَنْ مَالِكٍ وَسُفْيَانَ أَنَّهَا فِي التَّشَهُّدِ الْأَخِيرِمستحبة، وأن تاركها في التشهد مسي. وَشَذَّ الشَّافِعِيُّ فَأَوْجَبَ عَلَى تَارِكِهَا فِي الصَّلَاةِ الْإِعَادَةَ. وَأَوْجَبَ إِسْحَاقُ الْإِعَادَةَ مَعَ تَعَمُّدِ تَرْكِهَا دُونَ النِّسْيَانِ. وَقَالَ أَبُو عُمَرَ: قَالَ الشَّافِعِيُّ إِذَا لَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فِي التَّشَهُّدِ الْأَخِيرِ بَعْدَ التَّشَهُّدِ وَقَبْلَ التَّسْلِيمِ أَعَادَ الصَّلَاةَ.
منبع: تفسير القرطبي نویسنده : القرطبي، شمس الدين جلد: ١٤ صفحه : -٢٣٦ و ٢٣٧
خلاصه نکاتى كه تاكنون و با استناد به منابع معتبر اسلامى بيان كرديم:
١- در مذهب مالک و اهل مدینه و سفیان ثوری و اهل رای ترک صلوات در تشهد اخیر گناه است
٢- در مذهب شافعی ترک صلوات سبب ابطال نماز است و باید اعاده شود یا دوباره خوانده شود
در سایت معروف اسلام کوئیست در این باره ذکر شده است که:
اما در باره صلوات در نماز باید گفت در روایاتی صلوات را جزئی از نماز و باعث کامل شدن نماز به حساب آورده اند. امام صادق می فرماید:” صلوات باعث کامل شدن نماز می شود.”[شيخ صدوق، من لايحضر الفقيه ج ٢، ص ١٨٣]
در جای دیگر امام باقر در باره صلوات در رکوع و سجده فرمودند: ” هر کس در رکوع و سجود و قیام نمازش صلوات بر محمد و آل او بفرستد خداوند ثواب آن را مانند ثواب رکوع و سجود و قیام (در نامه اعمال او) مى‏نویسد.[کلینی، اصول کافی، ج ٣، ص ٣٢٤)

قَالَ الْبَاقِرُ: مَنْ قَالَ فِی رُکوعِهِ وَ سُجُودِهِ وَ قِیامِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِمِثْلِ الرُّکوعِ وَ السُّجُودِ وَ القیام)] و هم چنین صلوات در نماز را باعث سنگینی اعمال حسنه شمرده اند.”[اصول کافی، ج ٢، ص ٤٩٤، چاپ دار الکتب الاسلامیه، سال ١٣٦٥، تهران، باب صلوات بر پیامبر] و در روایت دیگری امام صادق فرمودند: “اگر کسی در نمازش صلوات بر محمد آل او نفرستد این نماز او را به بهشت نمی برد.[اصول کافی، ج ٢، ص ٤٩٥.] ”
البته منظور از صلوات، صلوات کامل است که کیفیت آن در روایات وارد شده که: “صلوات کامل آن صلواتی است که با آل همراه باشد.” (اللهم صل علی محمد و آل محمد).[وسائل الشیعه، ج ٧ ، ص ٢٠٣.]
فقهای شیعه هم درباره صلوات فرموده اند: “صلوات بر پیغمبر و آل او در تشهد اول و دوم نماز واجب است، و در غیر آن مستحبّ است.
لينك زير از سايت اسلام كويست و منبع متن بالاست:

ادعاى بسيار كودكانه مسلمانان و روحانيانشان اين است كه در دين اسلام شرک وجود ندارد و اسلام دين توحيد است اما از سوى ديگر علاوه بر ده ها روايت و فتوا در كتب علماى بزرگ مسلمان ميگويد كه؛ نمازی كه بدون ذکر نام محمد باشد از سوى الله مقبول نمی شود.
در دين اسلام و بنا به روایات دو مذهب تشيع و تسنن،اگر دعا و حاجتی داری باید نام محمد آورده شود تا دعا مقبول بیفتد. به روايتى در اينمورد اشاره ميكنم؛
٣٤٧٧ – حَدَّثَنَا مَحْمُودُ بْنُ غَيْلَانَ قَالَ: حَدَّثَنَا الْمُقْرِئُ قَالَ: حَدَّثَنَا حَيْوَةُ بْنُ شُرَيْحٍ، قَالَ: حَدَّثَنِي أَبُو هَانِئٍ، أَنَّ عَمْرَو بْنَ مَالِكٍ الجَنْبِيَّ، أَخْبَرَهُ أَنَّهُ سَمِعَ فَضَالَةَ بْنَ عُبَيْدٍ، يَقُولُ: سَمِعَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ رَجُلًا يَدْعُو فِي صَلَاتِهِ فَلَمْ يُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، فَقَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «عَجِلَ هَذَا»، ثُمَّ دَعَاهُ فَقَالَ لَهُ أَوْ لِغَيْرِهِ: «إِذَا صَلَّى أَحَدُكُمْ فَلْيَبْدَأْ بِتَحْمِيدِ اللَّهِ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ، ثُمَّ لْيُصَلِّ عَلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ، ثُمَّ لْيَدْعُ بَعْدُ بِمَا شَاءَ»: «هَذَا حَدِيثٌ حَسَنٌ صَحِيحٌ»
ترجمه: فضاله بن عبید می گوید از رسول اسلام شنید که مردی در نمازش دعا می کرد ولی بر محمد صلوات نمی فرستاد،پس پیامبر اسلام به او گفت: در دعا عجله کردی سپس آن مرد را احصار کرد و به او یا غیر او گفت:هر یک از شما هنگامی که دعا بکند پس با حمد خدا و ثنا بر خدا شروع کند سپس بر نبی اسلام صلوات بفرستد سپس خواسته خود را از خداوند بطلبد.
اما در کنار عقوبت های صلوات نفرستادن ثواب های عجیب و غریبی برای صلوات است بعنوان نمونه در صحیح مسلم آمده است:
٧٠ – (٤٠٨) حَدَّثَنَا يَحْيَى بْنُ أَيُّوبَ، وَقُتَيْبَةُ، وَابْنُ حُجْرٍ، ٍ قَالُوا: حَدَّثَنَا إِسْمَاعِيلُ وَهُوَ ابْنُ جَعْفَرٍ، عَنِ الْعَلَاءِ، عَنْ أَبِيهِ، عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: «مَنْ صَلَّى عَلَيَّ وَاحِدَةً صَلَّى الله عَلَيْهِ عَشْرًا»
منبع: صحيح مسلم نویسنده : مسلم جلد : ١ صفحه : ٣٠٦
ترجمه: ابوهریره گفت رسول اسلام گفته: کسی که بر من یکبار صلوات بفرستد خداوند ده بار بر او صلوات می فرستد
اگر در احادیث ثواب دقت کنید بیشتر شبیه بازی هاى كودكان با اعداد است. مثلا یکی می گوید ٥ تا دیگری می گوید چرا ٥ تا او در جواب می گوید ١٠ تا.
اما حتی در فاصله زمانی میان اذان تا نماز نیز دعا برای محمد است و او را خواندن و شفا دهنده قرار دادن است. اما يك مسلمان موظف است پس از اینکه اذان به پایان می رسد این دعا را بخواند:
١١– (٣٨٤) حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ سَلَمَةَ الْمُرَادِيُّ، حَدَّثَنَا عَبْدُ اللهِ بْنُ وَهْبٍ، عَنْ حَيْوَةَ، وَسَعِيدِ بْنِ أَبِي أَيُّوبَ، وَغَيْرِهِمَا عَنْ كَعْبِ بْنِ عَلْقَمَةَ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ جُبَيْرٍ، عَنْ عَبْدِ اللهِ بْنِ عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ، أَنَّهُ سَمِعَ النَّبِيَّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ: «إِذَا سَمِعْتُمُ الْمُؤَذِّنَ، فَقُولُوا مِثْلَ مَا يَقُولُ ثُمَّ صَلُّوا عَلَيَّ، فَإِنَّهُ مَنْ صَلَّى عَلَيَّ صَلَاةً صَلَّى الله عَلَيْهِ بِهَا عَشْرًا، ثُمَّ سَلُوا اللهَ لِيَ الْوَسِيلَةَ، فَإِنَّهَا مَنْزِلَةٌ فِي الْجَنَّةِ، لَا تَنْبَغِي إِلَّا لِعَبْدٍ مِنْ عِبَادِ اللهِ، وَأَرْجُو أَنْ أَكُونَ أَنَا هُوَ، فَمَنْ سَأَلَ لِي الْوَسِيلَةَ حَلَّتْ لَهُ الشَّفَاعَةُ
منبع: صحيح مسلم نویسنده : مسلم جلد : ١ صفحه : ٢٨٨
ترجمه: رسول الله فرمود: «وقتي که اذان را شنيديد شما مانند مؤذن بگوييد، پس از آن بر من درود فرستيد که هرکسي که يک بار درود بر من فرستد خدا ده بار بر او درود فرستد، آنگاه طلب وسيله نماييد براي من که وسيله منزلتي است در بهشت براي يکي از بندگان خدا و اميداورم آن بنده اي که خدا منزلت وسيله به او عطا فرموده است من باشم».
این حدیث از احادیثی معتبر و صحیح است که در مورد داستان توسل به غير الله ميباشد. مفهوم این حدیث نکات زیر را ارائه می کند:
١- بعد از شنیدن اذان هم باید یاد محمد افتاد
٢- بعد اذان بر او صلوات فرستاد
٣- او را وسیله قرار داد
٤- بواسطه محمد به بهشت رفت
این دعاى بعد از اذان شبیه بده بستان در معاملات بازار است. یک صلوات بفرست ده تا صلوات بگیر.واقعا چه عبادات مضحکی.
تمام عبادات در اسلام در کنار خدا باید نام محمد آورده شود و ایضا در مذهب شیعه نام ائمه شيعه و فرزندانشان و همچنين فحاشى و لعن بر عده اى ديگر از اقوامشان كه مخالف آنها بوده اند.
براستی دين اسلام براى شناخت خدا و هدايت مردم به خداشناسى است يا تغيير ماهيت بتهاى اعراب؟؟
خیر اسلام بیشتر با این روایتش نشان می دهد که باید به تقدس محمد در هر عبادتی پرداخت و فرزندان محمد را مانند الهه ها و بت ها تقدیس کرد و البته موفق هم شدند و به نام خداوند توانستند تا زمان ما حتی استخوان های پوسیده فرزندان محمد بر گرده های ما سوار شوند و بخاطر قبرهایشان چه انسان ها که کشته نشدند و چه پول هایی که می توانست خرج تحصیل و درمان و علم شود بر سر گورهای این خدا فروشان ریخته نشد.
در سنن ابی داوود آمده است: ۱۰۴۷- حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ، حَدَّثَنَا حُسَيْنُ بْنُ عَلِيٍّ، عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ يَزِيدَ بْنِ جَابِرٍ، عَنْ أَبِي الْأَشْعَثِ الصَّنْعَانِيِّ، عَنْ أَوْسِ بْنِ أَوْسٍ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «إِنَّ مِنْ أَفْضَلِ أَيَّامِكُمْ يَوْمَ الْجُمُعَةِ، فِيهِ خُلِقَ آدَمُ، وَفِيهِ قُبِضَ، وَفِيهِ النَّفْخَةُ، وَفِيهِ الصَّعْقَةُ، فَأَكْثِرُوا عَلَيَّ مِنَ الصَّلَاةِ فِيهِ، فَإِنَّ صَلَاتَكُمْ مَعْرُوضَةٌ عَلَيَّ» قَالَ: قَالُوا: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وَكَيْفَ تُعْرَضُ صَلَاتُنَا عَلَيْكَ وَقَدْ أَرِمْتَ – يَقُولُونَ: بَلِيتَ -؟ فَقَالَ: «إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَجَلَّ حَرَّمَ عَلَى الْأَرْضِ أَجْسَادَ الْأَنْبِيَاءِ»
منبع: سنن أبي داود نویسنده : السجستاني، أبو داود جلد : ١صفحه : ٢٧٥
ترجمه: رسول الله فرمود: «از بهترين روزهاي شما روز جمعه است، در روز جمعه بسيار درود و صلوات بر من بفرستيد که درودفرستادن تان به من مي رسد» گفتند: يا رسول الله! درود ما به شما مي رسد در حالي که جسدت پوسيده شده است. فرمود: «خدا بر زمين حرام فرمود که اجسام انبيا را پوسيده سازد». يعني جسد انبيا نمي پوسد و انبيا عليهم السلام در قبرهايشان زنده هستند.
خلاصه ترجمه و پيام اين حدیث بدين صورت است: بهترین ایام روز جمعه است دستور داده شده در این روز بیشترین صلوات بر محمد فرستاده شود صلوات همه مسلمانان به قبر جناب محمد می رسد چون مدعی شده جسد انبیاء نمی پوسند اگر دقت کنید تمامی عبادات و جو روحانی اسلام به نحوی بر محمد ختم می شود. تمرکز در کمترین عبادات با محمد گره خورده است.
اما ببينيم ادامه اين شعار كه از به صلوات نام ميبرند، چه معنا و مفهومى دارد. در واقع ميخواهيم معناى اين جمله يعنى: ” صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ”. را بيابيم و بررسى كنيم.
صَلّي به معنای دعا هست و در زبان سریانی- آرامی به معنی انحناء است. پس صلاة با انحناء یعنی سجود همراه ميشود. اگر صلّی به معنی دعا باشد یعنی در واقع به عمل سجده كردن قلمداد می شود. کاهنان سریانی که رو به مردم می کردند می گفتند “صلوا علیَّ” یعنی ای مردم برای من از خدا برکت بطلبید و این طلب صلوات از مردم فی الواقع رسم کاهنان سریانی بوده است.
پس می توان گفت که صلّ علیَّ یعنی البرکة یا طلب برکت یا دعا له بالبرکة يعنى براى كسى بركت و خير طلبيدن. امّا معنی “و سلّم” که همان سلام است که ما در هنگام ديدار با همديگر آنرا ادا ميكنيم كه در زبان فارسى مرادف فارسى آن يعنى درود را بكار ميگيريم.
ببينيم طبری مفسر بزرگ قرآن در معناى بركت در تفسیر خود چه چيزى نوشته است!

ایشان در تفسير طبرى ذيل آيه مربوطه ميگويد:
كما حدثني علي قال : ثنا أبو صالح قال : ثني معاوية ، عن علي ، عن ابن عباس ، قوله ( إن الله وملائكته يصلون على النبي يا أيها الذين آمنوا صلوا عليه ) يقول : يباركون على النبي . وقد يحتمل أن يقال : إن معنى ذلك : أن الله يرحم النبي ، وتدعو له ملائكته ويستغفرون ، وذلك أن الصلاة في كلام العرب من غير الله إنما هو دعاء .
طبری می گوید: یصلون علی النبی یعنی یبارکون علی النبی یا یرحم النبی و در کلام عرب صلوات یعنی دعا. و در واقع طلب بركت براى محمد است.
تاثیر آثار و فرهنگ سریانی و آرامی بر اسلام زیاد است و در جاى جاى عبادات و احكام اسلامى به وضوح قابل مشاهده است كه خود می تواند موضوع طولانى و كاملا تخصصى در یک بحث باشد اما آنچه مبرهن است در خواست صلوات از مردم برای خود توسط محمد شبیه در خواست کاهنان سریانی برای خود به جهت برک یا تبرک می باشد كه كمى پيشتر در موردشان نوشتيم.
نکته مهمى كه در اينجا قابل ذكر است این است که چرا باید در صلوات به آل محمد درود بفرستیم؟
فرض را بر اين بگیریم كه محمد يك پیامبر حقیقی و از سوى خدا باشد، بر اساس اين فرض شايد بتوان صلوات بر وى را توجيه كرد اما از چه روی و بر چه اساسى بايد به آل او یا به عبارتی قوم و خویشان و فرزندان او درود و صلوات فرستاد؟
آیا آل محمد همگی انسان های برتر و پيامبر خوئى بودند؟
آيا بدليل اقوام بودن بر محمد، همه آنها از افراد ديگر مستثني بودند؟
برای فهم بهتر و يافتن پاسخ به اين سئوالات ابتدا باید با مفهوم آل محمد آشنا شویم تا به اين درک برسيم که دين اسلام پيام آور يكى از بزرگترین دروغهاى تاريخ ميباشد و را گفته که قصدش خدا پرست کردن افراد و کرنش در برابر خداست.ثابت می کنیم که اسلام قصدش کرنش در برابر محمد بعنوان پادشاه عرب و اولاد و آلش بعنوان شاهزادگان دارد.
در مفهوم اسلامی سنّی مذهب آل محمد به جهت آنکه محمد پسری نداشت شامل آل علی،آل جعفر(طیار) برادر علی و آل عقیل(برادر دیگر علی) و آل عباس و زنان محمد که در نکاحش بودند می باشند.
در مفهوم اسلامی شیعی آل محمد آل علی هستند و سادات حسنی و حسینی و به زبان ساده تر امامزاده ها هستند که مورد پرستش در جای جای ایران هستند.
اما براستی تمامی آل محمد انسان های وارسته بوده اند؟

در اسلام سنّی بنی عباس که سال ها ظلم و جور و فساد کردند و به نام خدا و خلیفه خدا بر گرده ما ایرانیان نشستند و در دوران طولانی با به کارگیری اقوام ترک وحشی از آسیای مرکزی دمار از روزگار ایرانیان درآوردند. پس تو ای دوست سنّی مذهب با صلوات فرستادن و خصوصا صلوات بر آل محمد در واقع بر مشتی افراد فاسد شرابخوار قاتل اجدادت درود می فرستی و تو ای مسلمان شیعه با صلوات بر آل محمد بر گروهی که به اعتراف خودت از سادات حسنی که آل محمد محمد بودند و از مسیر امامت انحراف داشته اند صلوات می فرستید .