بازهم علم بيكران امام جعفر صادق، دانشمندى كه تمام علم ها را درنورديده و با نظريه هاى علمى خود، دنياى علم را شرمنده كرده است.
در معتبرترين كتاب حديث شيعيان روايتى ديدم كه با شما به اشتراك ميگذارم كه به ميزان فهم و شعور اين دانشمند بى بديل پى ببريد.
متن عربى روايت:
– علي بن إبراهيم، عن محمد بن سالم، عن بعض أصحابه، عن الحكم بن مسكين قال: حدثتني سعيدة ومنة اختا محمد بن أبي عميد بياع السابري قالتا: دخلنا على أبي عبدالله (ع) فقلنا: تعود المرأة أخاها؟ قال: نعم، قلنا: تصافحه؟ قال: من وراء الثوب، قالت إحداهما: إن اختي هذه تعود إخوتها، قال: إذا عدت إخوتك فلا تلبسي المصبغة.
ترجمۀ حدیث:
«دو خواهرِ محمدبنابیعمیر گفتند، ما به نزد ابوعبدالله [امام صادق] رفتیم و پرسیدیم: آیا زن میتواند با برادرش دیدار کند؟
پاسخ داد: بله. ما پرسیدیم: آیا میتواند با او دست بدهد؟ پاسخ داد: بله، امّا از پسِ جامه. یکی از دو خواهر پرسید: آیا این خواهرم نيز میتواند با برادرانش دیدار کند؟ پاسخ گفت: بله، امّا هرگاه به دیدار رفتی لباس رنگی و چشمگیر مپوش»
منبع: الكافي نوشته شيخ كلينى ج ٥ ص ٥٢٦
تمام علم دانشمندان در عرصه تاريخ را امام صادق در اين حديث به كشك تبديل كرد. ايشان ميگويد اگر زنى به ديدار برادرش رفت نبايد لباس رنگى و شاد بپوشد و از دست دادن با او خوددارى كند.
معنا و مفهوم كاملا مشخص است، بله با پوشيدن لباس رنگى و با دست دادن به برادر، امكان شهوانى شدن او وجود دارد و …..
اين تمام ذهنيت ايشان بوده كه بيش از ٩٠٪ مكنونات ذهنيشان در شهوت و هم آغوشى با بانوان خلاصه ميشده، حتى اگر اين بانو خواهر انسان باشد.
قضاوت با خودتان